راهنمای ایمنی کار با مگنت‌های قوی: نکات و ترفندها

زمانی که دو مگنت یا هر جسم مغناطیسی دیگری در نزدیکی یکدیگر قرار می‌گیرند، میدان مغناطیسی اطراف خود ایجاد می‌کنند و به سمت هم جذب می‌شوند. این جذب باعث می‌شود که با سرعت به هم برخورد کنند و ممکن است آسیب‌هایی ایجاد کنند. به طور طبیعی، هر چه مگنت‌ها قوی‌تر باشند (مانند مگنت‌های نئودیمیوم)، آسیب‌های بیشتری را به وجود می‌آورند. بنابراین، هنگام کار با این مگنت‌ها، رعایت نکات ایمنی ضروری است. از این رو در این نوشته قصد داریم نکات ایمنی آهنرباهای صنعتی را در اختیار شما قرار دهیم.

ایمنی کار با مگنت‌های قوی

همانطور که می‌دانید کار با مگنت‌های نئودیمیوم ممکن است آسیب‌های جدی به ما وارد کند از این رو باید قبل از کار با مگنت‌ها از ایمنی کار با مگنت‌ها مطلع شویم. هنگام کار با مگنت، حتماً باید از عینک ایمنی استفاده شود. احتمال عمده آسیب در این زمینه، برخورد مگنت‌ها با یکدیگر است که می‌تواند منجر به شکستن آن‌ها شود. در این صورت، تراشه‌های ناشی از شکستن مگنت ممکن است به چشم آسیب برسانند و خطرات جبران ناپذیری را برای شما ایجاد کند.

در کنار عینک، استفاده از دستکش ایمنی الزامی است. مگنت‌های بزرگ (مانند مگنت‌های 30 سانتی‌متری مکعب) دارای قدرت زیادی هستند و می‌توانند باعث شکستن استخوان‌ها شوند.

لوازم الکترونیکی مانند مانیتورها، تلویزیون‌ها، گوشی‌های موبایل و حافظه‌های مغناطیسی (مانند فلش) و تمامی وسایل حساس به میدان مغناطیسی باید حداقل 20 سانتی‌متر از مگنت‌ها فاصله داشته باشند.

حمل و نقل مگنت‌ها

مگنت‌ها باید در جعبه‌های مقوایی بسته‌بندی شوند و با استفاده از پوشش‌های نرم، فاصله آن‌ها از گوشه‌های جعبه به حداقل برسد. این نکته مهم است که میدان مغناطیسی مگنت نباید در خارج از جعبه، فرآیند مرتب‌سازی بسته‌ها را مختل کند. به عنوان مثال، در شرکت First4Magnets، حداکثر میدان مجاز خارج از جعبه در فاصله 2.1 متری برابر با 0.159 A/m تعیین شده و ضخامت پوشش‌های نرم اطراف مگنت حداقل 2 سانتی‌متر است. همچنین، در جابه‌جایی مگنت‌ها با هواپیما باید توجه کرد که میدان مغناطیسی مگنت‌ها بر سیستم هواپیما تأثیر نگذارد. طبق قوانین، در فاصله 15 فوتی از جعبه، میدان باید کمتر از 0.00525 گاوس باشد.

برای نگهداری مگنت‌ها، می‌توان از یوک یا کیپر برای بسته نگه‌داشتن شار آن‌ها استفاده کرد. بهتر است هر مگنت در جعبه‌ای جداگانه نگهداری شود تا از برخوردهای احتمالی جلوگیری شود. مگنت‌های نئودیمیوم ضد آب نیستند و نباید برای مدت طولانی در معرض آب و رطوبت قرار گیرند. همچنین، قرار دادن مگنت‌های نئو در نزدیکی آتش می‌تواند خطرناک باشد.

تحقیقات کنونی تأثیر مثبت یا منفی قابل اندازه‌گیری از میدان‌های مغناطیسی مگنت‌ها بر انسان‌ها نشان نمی‌دهند. با این حال، به منظور احتیاط، بهتر است از تماس مداوم با مگنت‌ها خودداری کنید، زیرا نمی‌توانیم خطرات سلامتی را به طور کامل نادیده بگیریم.

با توجه به موادی که در ساخت مگنت‌های نئودیمیوم به کار رفته، به ویژه پوشش نیکلی آن‌ها، به افرادی که به نیکل الرژی دارند توصیه می‌شود، برای مدت طولانی در تماس با مگنت‌ها نباشند، همچنین باید به این نکته اشاره کرد که زمان مجار تماس هر فلرد مختص به خود آن فرد است و ممکن است کمی متفاوت باشد ولی باید همه این‌ها نباید زمان طولانی در تماس با مگنت‌ها باشند.

تا کنون هیچ آثار مخربی از مگنت‌های قوی مانند نئودیمیوم بر انسان‌ها و حیوانات گزارش نشده است؛ حتی برخی بر این باورند که میدان مغناطیسی این مگنت‌ها می‌تواند برای سلامتی مفید باشد!

در حضور میدان‌های مغناطیسی استاتیک، اثرات مضر تنها زمانی بروز می‌کنند که حرکتی وجود داشته باشد، مانند حرکت فرد یا حرکات داخلی بدن مانند جریان خون و ضربان قلب. فردی که در میدان بالاتر از 2 تسلا راه می‌رود ممکن است دچار سرگیجه، حالت تهوع و مزه ناخوشایندی در دهان شود.

اگرچه این عوارض موقتی هستند، ولی افرادی که به دلیل شغل خود در چنین محیط‌هایی قرار دارند باید نکات ایمنی را رعایت کنند. میدان‌های بالای 8 تسلا نیز می‌توانند بر بارهای متحرک در جریان خون تأثیر بگذارند و منجر به تغییر در جریان و فشار خون یا اختلال در ریتم ضربان قلب شوند که این وضعیت می‌تواند خطرناک باشد.

همچنین افرادی که از ضربان‌سازهای قلب، ایمپلنت‌های فرومغناطیسی و دستگاه‌های الکترونیکی کاشته‌شده در بدن خود استفاده می‌کنند، نباید در معرض میدان‌هایی بیش از 3 میلی‌تسلا (mT) قرار بگیرند.

برای افرادی که از دستگاه‌های ضربان‌ساز استفاده می‌کنند، امواج مغناطیسی می‌توانند بر وضعیت کاری دستگاه تأثیر بگذارند و ممکن است باعث تغییر حالت آن به حالتی غیرمناسب برای بیمار شوند. این موضوع همچنین برای افرادی که ابزار مشابهی در بدن خود دارند، صدق می‌کند.

مگنت‌ها با پوشش سه لایه ساخته می‌شوند. این پوشش هرچند که فاصله‌ای به اندازه 0.2 میلی‌متر ایجاد می‌کند، اما از مگنت در برابر زنگ‌زدگی، خراش و آسیب‌های مکانیکی محافظت کرده و طول عمر آن را افزایش می‌دهد.

نیروی مورد نیاز برای جداسازی عمودی یک مگنت از یک سطح فرومغناطیسی، پنج برابر بیشتر از نیروی لازم برای جداسازی همان مگنت با کشیدن آن در راستای سطح است. اگر نتوانید دو مگنت به هم چسبیده را از هم جدا کنید، بهتر است آن‌ها را روی لبه میز قرار دهید و یکی را به صورت عمودی روی دیگری بکشید. پس از جداسازی، مگنت‌ها را با فاصله از یکدیگر نگهداری کنید.